ردیابی مولکولی ژن‌های qacA/B و smr در ایزوله‌های بالینی استافیلوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین شهر زاهدان در سال 1394

اهدافمواد ضدعفونی‌کننده و آنتی‌سپتیک‌ها از گذشته برای ضدعفونی‌کردن وسایل و سطوح استفاده می‌شده است. در برخی موارد این مواد به‌واسطة یک سری پروتئین‌های خاصی بی‌اثر می‌شوند که در باکتری ها حضور دارند. از مهم‌ترین ژن‌های به‌وجودآورندة این امر می‌توان بهqacA/Bو smr اشاره کرد که در برخی موارد در سویه‌های استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متیسیلین (MRSA) دیده می‌شود. هدف از این مطالعه، بررسی ژن‌های qacA/Bو smr در سویه‌های MRSA است. مواد و روش‌هاهشتادونه ایزوله از نمونه‌های بالینی مختلف (خون، ادرار، کاتاتر، زخم، ترشحات و سایر) به‌واسطة تست بیوشیمیایی اولیه جداسازی شد. غربالگری اولیه برای مقاومت به متی‌سیلین به‌روش دیسک دیفیوژن سفوکسیتین (30 میکروگرم) انجام شد. بعد از آن با واکنش زنجیره‌ای پلی‌مراز (PCR) ردیابی ژن‌های 16sRNA، smr و qacA/B انجام‌گرفت. در نهایت، با استفاده از آزمون آماری کای دو نتایج به‌دست‌آمده بررسی شد. یافته‌هااز مجموع 89 ایزولة جداسازی‌شده، 59 ایزوله با آزمون‌های اولیة فنوتیپی مقاوم به متی‌سیلین شناخته شد. از این میان 50 ایزوله (74/84 درصد) دارای ژن mecA، 14 ایزوله (73/23 درصد) دارای ژن smr و 29 ایزوله (15/49 درصد) دارای ژن qacA/B بود. با استفاده از آزمون‌های آماری و با توجه به p value به‌دست‌آمده، ارتباط معناداری بین ژن‌های qacA/B و mecA به‌دست آمد. نتیجه‌گیریبا توجه به نتایج به‌دست‌آمده از شیوع ژن‌های مورد مطالعه در شهر زاهدان و بالابودن فراوانی سویه‌های MRSA، باید با دقت بیشتری به استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده پرداخت. به‌دلیل حضور نمونه‌های مقاوم به آنتی‌سپتیک‌ها در ایزوله‌های بالینی جداشده، باید از غلظت مؤثر برای ضدعفونی سطوح و وسایل پزشکی استفاده کرد.